Urk in wintersferen

Mijn dierbare Samsung Galaxy fotocamera is terminaal en dus ben ik op zoek naar een nieuwe kleine camera. Surfend op het internet kwam ik op de site van CameraNu en daar stond een item over Urk in wintersferen, een evenement dat afgelopen weekend plaatsvond. De bedoeling was om een bezoek aan de winkel te combineren met een bezoek aan Urk, maar in de winkel ben ik uiteindelijk nooit geweest. Ik was wel in, of beter gezegd óp, Urk.

Meisje op Urk in klederdracht

Urk is een klein plaatsje aan het IJsselmeer, de kleinste gemeente van de provincie Flevoland met heel veel vriendelijke inwoners. Wanneer je in Urk rondwandelt, word je doorlopend begroet door passanten. En veel van die vriendelijke bewoners zijn ook betrokken bij het evenement Urk in wintersferen. Ik kwam ze niet alleen tegen in het plaatselijk museum, waar ook de Touristeninformatie gevestigd is, maar ik zag ze ook op de wintermarkt en ik kwam vooral veel Urkers tegen op het evenement Urk in wintersferen. In een voor het evenement afgezette wijk van Urk ging ik terug in de tijd naar de jaren van de Eerste Wereldoorlopg. Urk was actief betrokken bij die oorlog, omdat er een interneringskamp voor gedeserteerde Britse, Franse en Belgische officieren op het eiland was

Ik was iets na tweeën in het dorp, maar het feest begon pas om 16.00 uur. In de twee uur daarvoor ben ik lekker door het dorp gewandeld, heb ik het museum bekeken en ben ik over de wintermarkt gelopen. Urk is geen Marken, het mist de charme van dat dorp, maar het is desalniettemin leuk om dit vissersdorp te bezoeken en je te verdiepen in de geschiedenis van het voormalige eiland in het plaatselijke museum (te bezoeken met de museumjaarkaart). Het leuke van dit soort musea vind ik, dat het iets kneuterigs heeft, maar dat het ook iets vertelt over de geschiedenis van Nederland en zijn bewoners. Een kijk in de geschiedenis die ik mis in musea als het Rijksmuseum.

Om 16.00 uur begon het evenement. Van te voren zag ik al allemaal mensen in klederdracht richting het evenementen’terrein’ lopen. Ik merkte dat het dorp al helemaal in de stemming kwam. Rond vieren begint de schemering al in te vallen en dat zorgde voor een stemmige sfeer. Veel vrijwilligers zorgden voor een heel leuk feest. Je loopt een route door de wijk langs kramen, langs mensen die de oude ambachten laten zien, langs het interneringskamp en de soldaten, langs spelende kinderen en kletsende volwassenen. En je loopt door het oude vissersdorp, dus is er veel vis!

Nadat ik alles had gezien, ben ik via de haven en de plaatstelijke vishandel terug gewandeld naar de auto. Het was de eerste echte koude dag van het jaar, dus ik was blij dat ik weer lekker kon opwarmen in de auto. Een nieuwe compactcamera heb ik nog niet, maar ik heb wel een hele leuke wintermiddag beleefd in het gezellige Urk!